«Είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω. Με τον Αγγελο ήμασταν συμμαθητές επτά χρόνια. Επτά χρόνια συμμαθητές και επτά χρόνια αντίπαλοι. Ξέρετε πόσες φορές έχουμε παίξει "κόντρα"; Αμέτρητες. Αλλά αυτό δεν επηρέασε ούτε στο ελάχιστο τη φιλία μας. Τη Δευτέρα πήγαμε σχολείο και κάποια στιγμή ο λυκειάρχης μας μάζεψε και μας είπε τι έγινε. Σοκαρίστηκα. Τον αγαπώ πολύ τον Αγγελο. Από τη στιγμή που έμαθα τι συνέβη ήθελα να του κάνω αυτό το δώρο. Η τελευταία φορά που μίλησα μαζί του ήταν την Παρασκευή στο σχολείο. Και περίμενα να τον δω και τη Δευτέρα...».

Για το πώς έφτασε στο να σηκώσει το μπλουζάκι: «Από την πρώτη στιγμή το σκεφτόμουν. Δεν είπα τίποτα στον προπονητή μου. Το συζήτησα όμως με τους γονείς μου και μου είπαν να το κάνω. Εχω αρκετές φωτογραφίες του Αγγελου, όμως τη συγκεκριμένη μου την έστειλε ο συμπαίκτης μου Ραφαήλ Σοϊλεμέζογλου, ο οποίος μαζί με τον Τίμο Τσελεπίδη με βοήθησαν να φτιάξω το μπλουζάκι. Το έφτιαξα την Παρασκευή. Ηλπιζα να σκοράρω διότι σε διαφορετική περίπτωση θα το έδειχνα στο τέλος του αγώνα.

 

Τελικά το γκολ ήρθε. Αυτό είναι το δώρο μου στον Αγγελο. Δεν πρόκειται να τον ξεχάσω ποτέ. Θα μας λείψει. Ηταν ένα εξαιρετικό παιδί και καλός μαθητής».

 

 

 

 

 

pamesports